[127] ‘‘ทฺเวเม , ภิกฺขเว, ปจฺจยา สมฺมาทิฏฺฐิยา อุปฺปาทายฯ กตเม ทฺเว? ปรโต จ โฆโส, โยนิโส จ มนสิกาโรฯ อิเม โข, ภิกฺขเว, ทฺเว ปจฺจยา สมฺมาทิฏฺฐิยา อุปฺปาทายา’’ติฯ

[128] ‘‘ทฺเวมา, ภิกฺขเว, อาปตฺติโยฯ กตมา ทฺเว? ลหุกา จ อาปตฺติ, ครุกา จ อาปตฺติฯ อิมา โข, ภิกฺขเว, ทฺเว อาปตฺติโย’’ติฯ

[129] ‘‘ทฺเวมา, ภิกฺขเว, อาปตฺติโยฯ กตมา ทฺเว? ทุฏฺฐุลฺลา จ อาปตฺติ, อทุฏฺฐุลฺลา จ อาปตฺติฯ อิมา โข, ภิกฺขเว, ทฺเว อาปตฺติโย’’ติฯ

[130] ‘‘ทฺเวมา, ภิกฺขเว, อาปตฺติโยฯ กตมา ทฺเว? สาวเสสา จ อาปตฺติ, อนวเสสา จ อาปตฺติฯ อิมา โข, ภิกฺขเว, ทฺเว อาปตฺติโย’’ติฯ

อาสาทุปฺปชหวคฺโค ปฐโมฯ

(12) 2. อายาจนวคฺโค

[131] ‘‘สทฺโธ , ภิกฺขเว, ภิกฺขุ เอวํ สมฺมา อายาจมาโน อายาเจยฺย – ‘ตาทิโส โหมิ ยาทิสา สาริปุตฺตโมคฺคลฺลานา’ติฯ เอสา, ภิกฺขเว, ตุลา เอตํ ปมาณํ มม สาวกานํ ภิกฺขูนํ ยทิทํ สาริปุตฺตโมคฺคลฺลานา’’ติฯ

[132] ‘‘สทฺธา, ภิกฺขเว, ภิกฺขุนี เอวํ สมฺมา อายาจมานา อายาเจยฺย – ‘ตาทิสี โหมิ ยาทิสี เขมา จ ภิกฺขุนี อุปฺปลวณฺณา จา’ติฯ เอสา, ภิกฺขเว, ตุลา เอตํ ปมาณํ มม สาวิกานํ ภิกฺขุนีนํ ยทิทํ เขมา จ ภิกฺขุนี อุปฺปลวณฺณา จา’’ติฯ

[133] ‘‘สทฺโธ, ภิกฺขเว, อุปาสโก เอวํ สมฺมา อายาจมาโน อายาเจยฺย – ‘ตาทิโส โหมิ ยาทิโส จิตฺโต จ คหปติ หตฺถโก จ อาฬวโก’ติฯ เอสา, ภิกฺขเว, ตุลา เอตํ ปมาณํ มม สาวกานํ อุปาสกานํ ยทิทํ จิตฺโต จ คหปติ หตฺถโก จ อาฬวโก’’ติฯ